Nightshifts
Blijf op de hoogte en volg Gerdien
06 November 2017 | Griekenland, Panagioúda
Deze week was het dan echt zo ver. 2 Nachtdiensten draaien. Deze waren niet zo luxe als die ik gewend was op mijn werk. Lekker in een schoon warm bedje kunnen slapen. Dit was 8 uur buiten in de kou zitten op een soort brancard met 5 truien en een ski jas aan onder wat vieze kleden.
Maar het was echt leuk! Je ziet er van te voren tegen op, helemaal al gaat je wekker om 23.00 Maar als je dan het kamp inloopt ben je weer zo blij om er te zijn. Je ziet altijd mensen lopen, in de nacht zitten er mensen rondom vuurtjes en je ziet nog wat kinderen rennen. Het heeft een sfeer wat je mist als je er niet bent.
Als je in de nacht werkt zit je bij een hek om te controleren wie er in gaan en of zij daar horen. In een nightshift werken meestal 2 meiden en 3 jongens. De meiden zitten samen, dan zitten er nog 2 jongens elk bij een hek en de derde is een floater. Als je problemen hebt of je wilt een pauze kan je hem oproepen.
Ik zat samen met Maggie mijn huisgenoot. De eerste nacht was echt voorbijgevlogen. We hebben de hele nacht met mensen kunnen praten, die niet konden slapen door wat ze allemaal meegemaakt hebben.
We raakte aan de praat met een vluchteling die als vertaler ook voor Euro relief werkt. Hij is ooit geboren in een vluchtelingenkamp in zijn land en woont nu al bijna 2 jaar in Moria. Hij heeft papieren om in Griekenland te mogen wonen, maar hij wilt tot minimaal na de winter blijven om hier zoveel mogelijk mensen te helpen. Hij heeft hier een betaalde baan aangeboden kregen omdat hij zoveel talen kent, maar dit heeft hij ook geweigerd om te kunnen helpen in het kamp.
Ik vroeg hoe de situatie in Syrië is, want daar kan je niet echt een voorstelling van maken.
Hij vertelde dat wanneer hij naar de sportschool 2 straten verderop wilde, hij langs een sluipschutter moest. Als je in je eentje gaat ben je sneller dan de sluipschutter, maar al ga je samen was dit gevaarlijk. Op een dag ging hij met zijn vriend naar de sportschool. Ze hadden een discussie wie er als laatst langs de sluipschutter zou rennen, ze wilden allebei als laatst gaan, omdat dit het gevaarlijkst was en ze elkaar wilden beschermen. Uiteindelijk ging zijn vriend als laatst en is zijn vriend neergeschoten.
Hoe vanzelfsprekend is het voor ons om in vrijheid te gaan en te staan waar we willen.
Aan de ene kant vind ik het fijn om verhalen te horen, zodat je een klein beetje een voorstelling kan maken, maar deze verhalen doen zoveel met je. Ook omdat deze mensen zo'n onzeker bestaan hebben. Het is niet alleen hun verleden, maar ze leven er soort nog midden in. De meeste hebben namelijk nog familie in hun woonplaats wonen. Van de week hoorde ik van een Minor (jongen onder de 18 die alleen is gevlucht) dat zijn moeder deze week is omgekomen door een bombardement. Tijdens een Worship avond, vroeg een vertaler om te bidden voor zijn woonplaats. Het was gebombardeerd en er waren minimaal 100 doden gevallen.
Het enige wat ik kan doen is bidden voor deze mensen en ik hoop dat u/jij dat ook wilt doen.
De tweede nacht begon een beetje gek, want iedereen had zijn (zak)geld gekregen dus er waren wat dronken mensen. Mensen krijgen elke maand een bepaald bedrag van de overheid, daar kunnen ze bijvoorbeeld sop en tandpasta van kopen. Wanneer er mensen moeilijk tegen je doen, helpen de nuchtere vrienden of wat omstanders om ze weg te sturen en ze uit je buurt te houden. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee en gingen de dronken gasten snel slapen.
Tot 03.00 ging de tijd wel snel, omdat er dan nog wel mensen wakker zijn en zaten we aan de koude aardappelpuree met minihamburgertjes. Het is dan zo gek om te beseffen dat je hier zit.
Elke woensdagavond is er een worshipavond op de boot van Youth With A Mission. Het was heel gaaf om hier te zijn, want het zit helemaal vol met vrijwilligers en vluchtelingen. Zondag was ik naar de kerk geweest wat ook gerund wordt door een organisatie hier, hier zijn ook de vrijwilligers en vluchtelingen gemixed en wordt alles in meerdere talen vertaald, zodat iedereen het kan volgen. Het is fijn om naar zulke meetingen te gaan en met elkaar samen te komen.
Dit was weer een klein stukje uit mijn week. Thanks voor het lezen van mijn blog en ik waardeer de berichten en de appjes die ik van jullie krijg!
Maar het was echt leuk! Je ziet er van te voren tegen op, helemaal al gaat je wekker om 23.00 Maar als je dan het kamp inloopt ben je weer zo blij om er te zijn. Je ziet altijd mensen lopen, in de nacht zitten er mensen rondom vuurtjes en je ziet nog wat kinderen rennen. Het heeft een sfeer wat je mist als je er niet bent.
Als je in de nacht werkt zit je bij een hek om te controleren wie er in gaan en of zij daar horen. In een nightshift werken meestal 2 meiden en 3 jongens. De meiden zitten samen, dan zitten er nog 2 jongens elk bij een hek en de derde is een floater. Als je problemen hebt of je wilt een pauze kan je hem oproepen.
Ik zat samen met Maggie mijn huisgenoot. De eerste nacht was echt voorbijgevlogen. We hebben de hele nacht met mensen kunnen praten, die niet konden slapen door wat ze allemaal meegemaakt hebben.
We raakte aan de praat met een vluchteling die als vertaler ook voor Euro relief werkt. Hij is ooit geboren in een vluchtelingenkamp in zijn land en woont nu al bijna 2 jaar in Moria. Hij heeft papieren om in Griekenland te mogen wonen, maar hij wilt tot minimaal na de winter blijven om hier zoveel mogelijk mensen te helpen. Hij heeft hier een betaalde baan aangeboden kregen omdat hij zoveel talen kent, maar dit heeft hij ook geweigerd om te kunnen helpen in het kamp.
Ik vroeg hoe de situatie in Syrië is, want daar kan je niet echt een voorstelling van maken.
Hij vertelde dat wanneer hij naar de sportschool 2 straten verderop wilde, hij langs een sluipschutter moest. Als je in je eentje gaat ben je sneller dan de sluipschutter, maar al ga je samen was dit gevaarlijk. Op een dag ging hij met zijn vriend naar de sportschool. Ze hadden een discussie wie er als laatst langs de sluipschutter zou rennen, ze wilden allebei als laatst gaan, omdat dit het gevaarlijkst was en ze elkaar wilden beschermen. Uiteindelijk ging zijn vriend als laatst en is zijn vriend neergeschoten.
Hoe vanzelfsprekend is het voor ons om in vrijheid te gaan en te staan waar we willen.
Aan de ene kant vind ik het fijn om verhalen te horen, zodat je een klein beetje een voorstelling kan maken, maar deze verhalen doen zoveel met je. Ook omdat deze mensen zo'n onzeker bestaan hebben. Het is niet alleen hun verleden, maar ze leven er soort nog midden in. De meeste hebben namelijk nog familie in hun woonplaats wonen. Van de week hoorde ik van een Minor (jongen onder de 18 die alleen is gevlucht) dat zijn moeder deze week is omgekomen door een bombardement. Tijdens een Worship avond, vroeg een vertaler om te bidden voor zijn woonplaats. Het was gebombardeerd en er waren minimaal 100 doden gevallen.
Het enige wat ik kan doen is bidden voor deze mensen en ik hoop dat u/jij dat ook wilt doen.
De tweede nacht begon een beetje gek, want iedereen had zijn (zak)geld gekregen dus er waren wat dronken mensen. Mensen krijgen elke maand een bepaald bedrag van de overheid, daar kunnen ze bijvoorbeeld sop en tandpasta van kopen. Wanneer er mensen moeilijk tegen je doen, helpen de nuchtere vrienden of wat omstanders om ze weg te sturen en ze uit je buurt te houden. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee en gingen de dronken gasten snel slapen.
Tot 03.00 ging de tijd wel snel, omdat er dan nog wel mensen wakker zijn en zaten we aan de koude aardappelpuree met minihamburgertjes. Het is dan zo gek om te beseffen dat je hier zit.
Elke woensdagavond is er een worshipavond op de boot van Youth With A Mission. Het was heel gaaf om hier te zijn, want het zit helemaal vol met vrijwilligers en vluchtelingen. Zondag was ik naar de kerk geweest wat ook gerund wordt door een organisatie hier, hier zijn ook de vrijwilligers en vluchtelingen gemixed en wordt alles in meerdere talen vertaald, zodat iedereen het kan volgen. Het is fijn om naar zulke meetingen te gaan en met elkaar samen te komen.
Dit was weer een klein stukje uit mijn week. Thanks voor het lezen van mijn blog en ik waardeer de berichten en de appjes die ik van jullie krijg!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
